انواع روش‌ها و ابزارهای واقعیت افزوده در معماری

واقعیت مجازی و کاربرد آن در طراحی معماری

مدل‌سازی قبل ‌از انجام هر نوع فعالیت اجرایی امری کلیدی در معماری است. چرا که قبل ‌از هر اقدام عملی علاقه دارید تا از آنچه قرار است ساخته شود، مطلع گردید و تغییرات لازم را اعمال کنید. ماکت‌سازی روش ساده اما نه ‌چندان انعطاف‌پذیر برای نمایش ایده‌ها در دنیای معماری است. این در حالی است که روش‌هایی مانند واقعیت افزوده در معماری، سبک مدرن‌تری را دنبال می‌کنند.

واقعیت افزوده مرز میان خیال و واقعیت است تا به شما برای طراحی آنچه در سر دارید، کمک کند. دنیای به تصویر درآمده در واقعیت افزوده واقعی نیست؛ اما می‌تواند تصویر واضحی از دنیای واقعی آینده را برای شما تداعی سازد. واقعیت افزوده در معماری راه‌حل کاربردی است تا به ‌راحتی و بدون هیچ چالشی انواع طرح‌ها، نقشه‌ها، پلان‌ها و حتی چیدمان را پیاده‌سازی کنید.

در این ‌صورت بدون آنکه مستلزم هزینه خاصی باشید و یا کار اجرایی انجام داده باشید، می‌توانید تغییرات لازم را ایجاد کرده و طرح نهایی را کاملاً مطابق با خواسته‌های خود کامل کنید. در این مقاله از آس دیزاین قصد داریم تا با ابزارهای واقعیت افزوده آشنا شویم و از انواع روش‌های اجرای آن در دنیای معماری صحبت کنیم.

ممکن است این مطلب نیز مورد پسند شما باشد: مبحث هفتم مقررات ملی ساختمان ایران – ژئو تکنیک و مهندسی پی – ویرایش چهارم

کاربردهای واقعیت افزوده در معماری

معماری هنر فضاسازی است. معماران می‌توانند آنچه نیست را به وجود آورند و فضاهایی با جلوه بصری جذاب، کاربردی و خلاقانه را ایجاد کنند، اما ایده‌ها روی کاغذ گنگ و ناملموس هستند. برای همین است که لازم است تا از تکنیک‌های مدل‌سازی برای نمایش مقدماتی ایده‌های خود استفاده کنید. قطعاً خیلی جذاب و کاربردی است اگر بتوانید در دنیای شبیه‌سازی از ایده‌های خود حاضر شوید.

واقعیت افزوده در معماری یک ابزار مدل‌سازی است که به تعامل در طراحی می‌انجامد. این فضای مجازی کمک می‌کند تا دید بصری و واقعی از ایده‌ها داشته باشید. در عین ‌حال به کارفرما کمک می‌کند تا کاملاً ملموس طرح مورد نظر را مشاهده کند. کاربرد واقعیت افزوده در معماری برای شبیه‌سازی در اندازه واقعی طرح‌ها و نقشه‌ها قبل ‌از هر اقدام جدی برای ساخت و یا تغییرات ساختمانی است. اما کاربردهای این تکنیک را در دو بخش معماری داخلی و معماری خارجی ساختمان تفکیک می‌کنند.

به این مطلب نیز مراجعه فرمایید: مبحث ششم مقررات ملی ساختمان ایران – بارهای وارد بر ساختمان – ویرایش چهارم

کاربرد واقعیت افزوده در معماری داخلی

واقعیت افزوده برای شبیه‌سازی فضاهای داخلی کاربرد دارد. به ‌راحتی می‌توانید از این نرم‌افزارها برای قرار دادن لوازم و وسایل در محیط داخلی یک ساختمان به شکل مجازی استفاده کنید. AR ابزار کارآمد برای شبیه‌سازی محیط داخل ساختمان است. این نرم‌افزارها به شکلی طراحی شده‌اند که بتوانید عناصر محیطی، لوازم و اشیاء را با رعایت تناسب اندازه‌ها در تصویر فضای داخلی ساختمان ایجاد کنید. به ‌این ‌ترتیب بدون آنکه تغییری در دکوراسیون ایجاد کنید و حتی بدون آنکه مستلزم هزینه اضافی باشید، قادر به برنامه‌ریزی بوده و دقیقاً می‌دانید که چگونه و از چه عناصر و ملزوماتی در دکوراسیون و طراحی داخلی ساختمان بهره‌مند شوید. از واقعیت افزوده در معماری داخلی می‌توان به موارد زیر استناد کرد:

امکان بررسی ابعاد فضا و حتی بررسی ابعاد آیتم‌ها و تطابق آن با کل فضای داخلی وجود دارد.

می‌توانیم برای شبیه‌سازی سبک‌ها، رنگ‌ها و تم‌ها در فضای داخلی استفاده کنیم.

ملزومات و وسایل را در محیط تجسم کنید تا با برنامه برای خرید اقدام کنیم.

می‌توانیم با کنار هم قرار دادن آیتم جدید و وسایل قدیمی از هماهنگ بودن آنها مطمئن شویم.

شاید این مطلب را نیز بپسندید: واقعیت مجازی یا Virtual Reality چیست؟

کاربرد واقعیت افزوده در معماری خارجی

شبیه ‌سازی نمای ساختمان قبل ‌از اجرا یک اصل کلیدی است. معماری هنر ایجاد ساختمان‌هایی با نمای هماهنگ، خلاقانه، جذاب و تأثیرگذار است و قطعاً لازم است تا ایده‌های خود را در عرصه شبیه‌ سازی بررسی کنید. ایده‌های شما مسیر طولانی از پیاده‌سازی، اصلاح و تغییرات را سپری خواهند کرد و می‌توانید از واقعیت مجازی برای خلق ایده‌ها و تغییر آنها تا رسیدن به طرح نهایی استفاده کنید.

با کمک واقعیت افزوده در معماری قادر هستید تا به میان ساختمان خود سفر کنید. در فضاهای مختلف آن قدم بزنید و تمامی آن را از جهات مختلف بازدید کنید. سپس می‌توانید به ‌راحتی برای تغییرات و اصلاحات لازم دست‌ به ‌کار شوید.

انواع واقعیت افزوده در معماری

واقعیت افزوده در واقع نوعی فضاسازی مجازی است. این تکنیک متفاوت از تصویرسازی برای خلق یک محیط پویا دارای ابعاد اما کاملاً مجازی است. این فضا آن‌قدر در مرز خیال و واقعیت قرار دارد که مادامیکه از ابزارهای واقعیت افزوده استفاده می‌کنید، حسی از واقعی بودن محیط را تجسم خواهید کرد. برای فضاسازی ها از تکنیک واقعیت افزوده در معماری استفاده خواهید کرد و برای این منظور روش‌های متفاوتی وجود دارد. انواع واقعیت افزوده به قرار زیر هستند.

ممکن است این مطلب نیز مورد پسند شما باشد: طراحی تالار مدرن برای استارت آپ های جوان – تالار اینویشن

 با استفاده از نشانگر ( Marker Based )

ساده‌ترین و در عین ‌حال از کاربردی‌ترین تکنیک‌های واقعیت افزوده در معماری است که عموماً برای شبیه‌سازی فضای داخلی ساختمان کارایی دارد. در این روش تنها زمانی از واقعیت افزوده بهره‌مند هستید که دوربین شما در مکان خاصی و بر روی شی و یا فضایی خاص فوکوس کرده باشد. این سیستم مبتنی بر پردازش تصویر در فضایی شبیه‌سازی شده کار می‌کند. پروسه کار از طریق ثبت تصویر توسط دوربین، پردازش تصویر، ایجاد فضای شبیه‌سازی مبتنی بر پردازش تصویر و ردیابی نشانگر انجام می‌شود. در واقع سیستم واقعیت افزوده دائماً در حال اسکن محیط است تا با فوکوس بر یک نقطه آن را در فضایی مجازی اما سه‌بعدی به برای شما تصویر بکشد. این تکنیک ساده است و حتی می‌توانید از طریق اپلیکیشن‌های ساده موبایل آن را اجرا کنید.

 بدون نشانگر ( Markless AR )

این تکنیک یکی از انواع واقعیت افزوده است که از مشخصه‌های ابعادی و ویژگی‌های محیطی برای شبیه‌سازی استفاده می‌کند. در این روش به وجود نشانه در شی و یا تصویر نیاز ندارید. در عین ‌حال آنچه شبیه‌سازی کردید، کاملاً وابسته به زمان و یا مکان حال است. به‌ این ‌ترتیب می‌توانید آزادانه در محیط و یا منطقه‌ای خاص حرکت کرده و حالا فضا را با المان‌های شبیه‌سازی ببینید. انواع واقعیت افزوده در معماری متکی بر ویژگی‌های مکانی بدون در نظر گرفتن نشانگر به ‌قرار زیر هستند:

واقعیت افزوده مکانی ( Location-based )

این تکنیک به هیچ شی و یا مکانی وابسته نیست. از طرفی برای شبیه‌سازی به هیچ نشانگر از فضا و یا شی نیاز ندارد. در این روش شبیه‌سازی براساس تصویر زنده و در زمان واقعی از مکان تولید می‌شود. به ‌این ‌ترتیب که به ‌راحتی در تمام فضا چه محیط داخلی ساختمان و یا خارجی آن آزادانه حرکت خواهید کرد، مادامیکه از شبیه‌سازی ۳۶۰ درجه برخوردار هستید. این تکنیک روش ایده‌آلی برای شبیه‌سازی نمای خارجی ساختمان و یا فضاسازی در محیط داخل ساختمان است.

واقعیت افزوده Overlay Ar

یک نوع واقعیت افزوده است که به شما برای شبیه‌سازی نماهای مختلف یک عنصر محیطی کمک می‌کند. با این نوع می‌توانید از چندین نما فرم، ظاهر و هماهنگی شی در محیط را بررسی کنید.

واقعیت افزوده با استفاده از کانتور( Contour-Based AR )

کانتور نوعی دوربین خاص برای نمایش شبیه‌ سازی‌ها است. در این تکنیک با موقعیت زنده مکان روبرو نیستیم؛ بلکه مکان را از قبل طراحی کرده و حالا قرار است تا از طریق کانتور در این مکان شبیه‌سازی حضور داشته باشیم. به ‌این ‌ترتیب اگر چه دنیای تصویر کشیده در کانتور براساس فضای واقعی است. اما می‌توانید این محیط مجازی را بدون در نظر گرفتن مکان در هر جایی و یا استفاده از ابزار واقعیت افزوده مشاهده کنید.

واقعیت افزوده با تکنیک پروجکشن( Projection-Based Augmented Reality )

در این روش می‌توانید از داده‌های شبیه‌سازی برای نمایش در یک زمینه ثابت استفاده کنید. با استفاده از این روش می‌توانید هر نوع شیء مجازی را به شکل سه‌بعدی رندر کنید. سپس قادر هستید تا رندر تولیدی را در فضای فیزیکی شبیه به محیط کنونی و یا فضای فیزیکی خیالی قرار دهید.

به این مطلب نیز مراجعه فرمایید: مبانی طراحی دکوراسیون داخلی و ترفندهایی برای طراحی خلاقانه

مقایسه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی

واقعیت افزوده در معماری باعث تحولی بزرگ برای شبیه سازی قبل از اجرا است. در عین حال با تکنیک‌های واقعیت مجازی نیز رو به رو هستیم. واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی ( VR) دو روی یک سکه هستند. اگر چه هر دو نوع از تکنیک های ایجاد فضای شبیه سازی محسوب می‌شوند اما در چگونه برقراری تعامل با شما تفاوت دارند. در واقعیت افزوده با دنیای واقعی تعامل دارید به شکلی که عناصر شبیه سازی خود را در میان محیط واقعی قرار می‌دهید. اما در واقعیت مجازی دیگر خبری از دنیای واقعی نیست و کل آنچه مشاهده می‌کنید در دنیای مجازی است.

مقایسه ابزار های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی

این دو در ابزارهای واسط و فن آوری‌های به کار رفته نیز متفاوت هستند. ابزارهای واقعیت افزوده به مراتب ساده‌تر از واقعیت مجازی است. به عنوان مثال حتی قادر هستید که با اپلیکیشن گوشی همراه از امکانات واقعیت افزوده استفاده کنید. اما برای اجرای واقعیت مجازی به ابزارهای خاصی نیاز دارید. با این حال واقعیت افزوده برای ارتباط با دنیای واقعی از حسگر استفاده می‌کند. این حسگر می‌تواند همان دوربین گوشی همراه شما باشد. اما واقعیت مجازی برای شکل دادن به دنیای خود نیازی به حسگر در تعامل با دنیای بیرون ندارد. در کل هزینه اجرای واقعیت افزوده به مراتب کمتر از واقعیت مجازی است و این نکته بحث کاملا جدی است که استفاده از تکنیک‌های واقعیت افزوده در معماری را متداول‌تر کرده است.